Wszedł do pociągu człowiek z liściem na głowie/ A man with a leaf on his head got in the train

Nie było mnie, długo choć czas biegnie w rytmie którego nie mogę pojąć. Dzieciństwo przecieka przez palce, zapominamy o tym bez czego wcześniej nie wyobrażaliśmy sobie poranka, a gdy przez przypadek natkniemy się na to w dorosłym życiu śmiejemy się sami do siebie i jak gdyby nigdy nic przechodzimy obok. Za to teraz jedna godzina może dłużyć się w nieskończoność ,ale z czasem wszystkie dni zlewają się w jedną masę która zamienia się w dni, tygodnie, miesiące,lata po czym nagle stajemy przed dokonanymi czasownikami i nie wiemy kiedy to nastąpiło.

Choć powoli nadchodzi wiosna (wyczuwalna w powietrzu), ostatnimi popołudniami kiedy w moje okna uderzają krople deszczu, słyszę porywisty wiatr i widzę jak w jego rytmie poruszają się liściaste gałęzie drzew myślę za dużo. O ludziach których spotkałam, o tych którzy odeszli zbyt wcześnie, o tych którzy wciąż są, o przeszłości o teraźniejszości. Próbuję zagłuszyć to co pesymistyczne i skupić się na tym co teraz, dbać o przyszłość, pogrzebać przeszłość. Czasem się to udaje. Czasem każdy popada w głębokie czeluści umysłu, prawda?

English version:
I was not here,for so long. Time runs in a rhythm that I can not understand. Childhood leaks through our fingers. We forget about things that in past we can not imagine live without. But now if we for an accident encounter them in adult life we just laught to ourselfs and go on like nothing was happened.
For me sometimes one hour can last forever but then every day turns out to one mass that turns out to days, weeks, months and years. And then we standed against done actions. And we do not know when it happened.

Today is the 1st day of spring! Finally it's here. But you can't tell that by the weather. The last couple days are awful. It's cold, yesterday was -2 degres of Celcius outside I almost froze when I was going to my English school. Also it was windy and rainy. I hope that today is going to be better,but who knows. Right now it's not raining so it's plus. Anyway recently I kinda let go the past and start living  present finally. Still I have those moments when I 'm thinking to much but everybody have those down times Are we? When I'm looking out the window I know it's that time. Time to grow.